ρεογραφία

η, Ν

ιατρ. μέθοδος για την εκτίμηση τής βατότητας διαφόρων αρτηριών με την καταγραφή τών μεταβολών τής αγωγιμότητας υψίσυχνων εναλλασσόμενων ρευμάτων, οι οποίες παρουσιάζονται με την πλήρωση τών αγγείων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. rheography (< ῥέος < ῥέω + -γραφία*)].